مركز تايلند جلگهاي حاصلخيز با تراكم بالاي جمعيت است. شمال كشور كوهستاني است. فلات ناحاصلخيز خورات در شمال شرق قرار دارد، در حالي كه برزخ كوهستاني كرا , جنوب تايلند را به مالزي متصل ميكند.
رودهاي مهم : مكونگ، چائوپرايا، نان، مون.
بلندترين نقطه : قلة دوي اينتانون 2595 متر.
آب و هوا : تايلند با بارانهاي موسمي سنگين از ژوئن تا اكتبر، فصل خنك از اكتبر تا مارس و فصل بسيار گرم از مارس تا ژوئن، آب و هوايي نيمهاستوايي دارد.
شهرهای مهم:
ناخُن راچاسيما, سونگخلا, چيانگ ماي, چونبوري,
مساحت:
514,000 کیلومتر مربع
خط ساحلی:
3,219کیلومتر
مختصات جغرافیایی:
15 درجه جنوبی و 100درجه شرقی
حکومت
حكومت تايلند سلطنت مشروطه است. در قانون اساسي تشكيل مجمع عموميي پيشبيني شده كه متشكل است از مجلس سناي غيرسياسي ( كه 270 عضو آن را پادشاه انتصاب ميكند و مجلس نمايندگان با 360 عضو كه با رأي تمامي افراد بالغ براي چهارسال انتخاب ميشوند ) پادشاه شخصي را به نخستوزيري انتصاب ميكند كه از پشتيباني اكثريت در مجلس نمايندگان برخوردار است.
نخست وزير نيز كابينة وزيراني را انتصاب ميكند كه به مجلس نمايندگان پاسخگوست.
احزاب عمدة سياسي عبارتند از:
• ساماكخي تام ( محافظهكار )
• چارت تاي (راستگرا)
• حزب آرمان نو
• حزب دموكرات ( ليبرال )،
• حزب پالانگ دارما ( صالح )
• اقدام اجتماعي ( محافظهكار )
عضویت:
سازمان ملل متحد، انجمن ملل آسياي جنوب شرقي
تاریخ معاصر
تايلند پيش از 1939 به سيام معروف بود. راماي اول ( سلطنت از 1782 تا 1809 ) بنيانگذار خاندان سلطنتي فعلي چاكري، پايتخت را به بانكوك منتقل كرد. جانشينان او مجبور شدند كه ادعاهاي خود بر سرزمينهاي مجاور را به بريتانيا و فرانسه واگذار كنند. طي كودتايي ( 1932 ) بدون خونريزي، حكومت سلطنت مشروطه برقرار شد.
رهبران اين كودتا( پيبول سونگگرام و پريدي پانوميانگ ) در ربع بعدي قرن براي تسلط سياسي مبارزه كردند. تايلند طي جنگ جهاني دوم مجبور به اتحاد با ژاپن شد. پس از آن اين كشور تعهد قاطعانهاي به اردوي سياسي امريكا سپرده و در نتيجه از كمكهاي بزرگ نظامي و فني بهره برده است. عليرغم مداخلة مستمر ارتش در سياست ( در فوريه 1991 نظاميان براي هفدهمين بار در 50 سال گذشته دولت را در دست گرفتند)تايلند رونق يافته است.
با اينحال، ثبات اين كشور به دليل جنگ در ويتنام ( تا 1991 ) با درگيري مداوم در كامبوج به خطر افتاد. در 1992 حكومت قانوني دوباره برقرار شد.
ميزان باسوادي : 93% ( 1990 ).
سنين تحصيل اجباري : بين 7 تا 15 سال؛ 6 سال تحصيل اجباري است.
تعداد دانشگاه : 19 دانشگاه شامل دانشگاه آزاد و مؤسسات همطراز با دانشگاه.
اقتصاد
دوسوم نيروي كار در بخش كشاورزي اشتغال دارد و كشت عمده برنج است، تايلند بزرگترين صادركنندة برنج در جهان است. محصولات مهم ديگر شامل تاپيوكا و لاستيك است. قلع و گاز طبيعي منابع طبيعي اصلي است. صنايع توليدي - براساس نيروي كار ارزان - در حال گسترش است و شامل نساجي، پوشاك، مهندسي برق و الكترونيك و غذايي است. طي دهة 1980 و اوايل دهة 1990 تايلند به ميزان بالاي رشد اقتصادي نايل شد. صنعت توريسم به منبع درآمد ارز خارجي بزرگي تبديل شده است.
ارسال پیام
