بيشتر خاك قرقيزستان در كوه هاي تين شان قرار دارد . زمينهاي كم ارتفاع محدود – شامل درهي چو و بخشي از درهي فرگانا – اكثر جمعيت را در بر دارد .
رودهاي مهم : سريدژاز ، نارين .
بلندترين نقطه : پيك پوبدي ، 7439 متر .
آب و هوا : تركيب ارتفاع و موقعيت اين كشور در درون قارهي آسيا موجب آب و هوايي بسيار متنوع است . بارندگي در بسياري از مناطق كم است .
شهرهای مهم:
اوش, پرژِواسك,
مساحت:
198,500 کیلومتر مربع
خط ساحلی:
خط ساحلی ندارد
مختصات جغرافیایی:
41 درجه شمالی و75 درجه شرقی
حکومت
250 عضو مجمع قانونگذاري و رئيس جمهور با رأي تمامي افراد بالغ براي چهار سال انتخاب مي شوند . قرار است قانون اساسي جديدي تدوين گردد.
احزاب عمدهي سياسي عبارتند از :
• جنبش دموكراتيك قرقيزستان
• جناح دموكراتيك قرقيز
• حزب وحدت ملي .
عضویت:
سازمان ملل متحد ، كنفرانس امنيت و همكاري در اروپا ، جامعهي كشورهاي مستقل مشترك المنافع .
تاریخ معاصر
قرقيزها – از اقوام ترك – تا پس از ضميمه شدن اين منطقه به روسيه در 1850 استقلال خود را حفظ كردند . مخالفت با روسها – كه بيشتر زمينهاي خوب را مي گرفتند – به صورت شورش بزرگي در 1916 و ادامهي فعاليت چريكي پس از انقلاب روسيه تجلي كرد . در 1926 جمهوري قرقيزي برپا شد و در 1936 به صورت يكي از جمهوريهاي كامل اتحاد شوروي در آمد . پس از كودتاي نافرجام كمونيستهاي تندرو (سپتامبر 1991) ، قرقيزستان اعلام استقلال كرد و در زمان انحلال شوروي (دسامبر 1991) از سوي جامعهي بين المللي به رسميت شناخته شد .
دفاع
كل نيروهاي مسلح : اين آمار موجود نيست . اكثر نيروهايي كه در قرقيزستان مستقرند بخشي از نيروهاي مسلح جامعهي كشورهاي مستقل مشترك المنافع را تشكيل مي دهند .
آموزش
ميزان با سوادي : اين آمار موجود نيست .
سنين تحصيل اجباري :7 تا 17 سال .
تعداد دانشگاه : 1 دانگاه و 1 پلي تكنيك .
اقتصاد
بخش كشاورزي در زير سلطهي مزارع بزرگ اشتراكي است كه در كشت محصولات علوفه اي براي گوسفند و بز ، و پنبه از طريق آبياري تخصص دارند . منابع طبيعي شامل زغال سنگ ، سرب ، روي و توان بالقوهي فراوان براي توليد نيروي هيدروالكتريك است . صنايع سبك و فرآوري غذايي در حال توسعه است ولي اقتصاد اين كشور همچنان تحت برنامه ريزي متمركز است .