گرانكوه ها ستون فقراتي را تشكيل مي دهد كه از شمال تا جنوب اين جزيره امتداد دارد . به طرف شرق يك جلگه باريك ساحلي ، و به طرف غرب جلگه هايي حاصخيز قرار دارد .
رودهاي مهم : ايكوپا ، مانيا ، مانگوسي .
بلندترين نقطه : گرانكوه ماروموكوترو تساراتانانا ، 2885 متر .
آب و هوا : آب و هوا استوايي است ، هر چند ارتفاعات خنك تر است . شمال در معرض بارانهاي موسمي قرار مي گيرد ، ولي جنوب خشك است .
شهرهای مهم:
تواماسينا, فيانارانتسوا, ماهاجانگا
مساحت:
587.040 کیلومتر مربع
خط ساحلی:
4.828کیلومتر
مختصات جغرافیایی:
20 درجه جنوبی و 47 درجه شرقی
حکومت
رئيس جمهور براي دوره اي هفت ساله با رأي تمامي افراد بالغ انتخاب مي شود . او و شوراي وزيران انتصاب مي كنند . مجمع ملي 137 نفره مستقيماً براي پنج سال انتخاب مي گردد .
احزاب عمده سياسي عبارتند از:
• طلايه دار انقلاب مالاگاسي (AREMA ؛تنها احزاب قانوني سابق) ،
• روح مردمي وحدت ملي (VONJY ، ميانه رو )
• جنبش ملي براي استقلال ماداگاسكار .
عضویت:
سازمان ملل متحد ، سازمان وحدت افريقا .
تاریخ معاصر
در قرن نوزدهم ، اين جزيره را پادشاهي مرينا متحد كرد . پادشاهان مرينا كوشيدند تا ماداگاسكار را مدرنيزه كنند ولي در 1896 اين جزيره تحت سلطهي فرانسه درآمد ، هر چند مقاومت تا 1904 ادامه داشت . احساسات شديد ملي گرايانه در قيامي بزرگ (1947 تا 1948) بروز كرد ولي با تلفات جاني سنگين سركوب شد . سرانجام در 1960 استقلال به دست آمد ،
ولي حكومت طرفدار غرب پرزيدنت قيليبرت تسيرانانا به طور فزاينده اي از محبوبيت افتاد . به دنبال كودتايي نظامي در 1972 ، ماداگاسكار دولتهاي چپ گرا داشت تا اين كه در 1993 انتخابات رياست جمهوري چند حزبي منجر به تغيير قدرت گرديد .
دفاع
كل نيروهاي مسلح : 21.000 (1991) . به علاوهي 7.500 ژاندارم شبه نظامي .
خدمت سربازي : ندارد .
آموزش
ميزان با سوادي : 2/80% (1990)
سنين تحصيل اجباري : (فرضاً) 6 تا 13 سال .
تعداد دانشگاه : 6.
اقتصاد
سه چهارم نيروي كار به كشاورزي و دامداي اشتغال دارد . محصولات عمده عبارتند از : قهوه و وانيل براي صادرات و برنج و مانيوك بر مصرف داخلي ، اين جزيره از توليد كنندگان مهم كروميت است . خشكسالي و تغييرات در بهاي مواد اوليه به مشكلات شديد اقتصادي ماداگاسكار افزوده است .