فهرست نهج البلاغه
>
خطبه شماره 104
متن فارسی
0 خطبهاى از آن حضرت ( ع ) تا اینکه محمد ( صلى اللّه علیه و آله ) را به رسالت فرستاد . گواه ، مژده دهنده و ، بیم دهنده . او در خردسالى بهترین مردمان بود و چون به سن کمال رسید ، برگزیدهترین آنها . به سرشت ، پاکتر از همه پاکان بود . باران نرم بخشش او بیش از هر بخشندهاى تشنگان را سیراب مىنمود . پس ، دنیا به کامتان شیرین نگردید و خوردن شیر پستانهایش برایتان میسّر نشد ، مگر آنگاه که آن را چون اشترى یافتید ، گسسته مهار ، که از لاغرى تنگش سست و لغزان بود . در نزد اقوامى ، حرامش به مثابه درخت سدرى از خار پیراسته و حلالش دور از دسترس و نایاب . به خدا سوگند ، که دنیاى شما چونان سایهاى است تا زمانى معین بر زمین گسترده . عرصه زمین خالى افتاده و بىصاحب و ، دست شما بر آن گشاده ، و دست پیشوایان واقعى را بر شما بستهاند ، زیرا شمشیرهاى شما بر آنان مسلط است و شمشیرهاى آنها از شما برداشته . بدانید ، که هر خونى را طلبکننده خونى است و هر حقى را جویندهاى . آنکه به خونخواهى ما بر مىخیزد ، در میان شما چنان داورى کند که گویى در حق خود داورى مىکند . او خدایى است که هر که را که خواهد که به دست آورد ، توان گریختنش نیست و هر که بگریزد از او رهایى نیابد . اى بنى امیه ، به خدا سوگند مىخورم ، که بزودى دنیا را خواهید یافت که در دست دیگرى است غیر از شما و ، در سراى دشمنان شماست . بدانید ، که بیناترین چشمها ، چشمى است که نظرش در خیر باشد و شنواترین گوشها گوشى است که پند نیوشد و بپذیرد . اى مردم از شعله چراغ آن اندرز دهندهاى که خود به آنچه مىگوید عمل مىکند فروغ گیرید . و از آن چشمهاى آب برگیرید که آبش صافى و گواراست نه تیرهگون و گلآلود . اى بندگان خدا ، به نادانیهاى خود میل و اعتماد مکنید و در پى هواهاى نفس مروید ، که آنکه در چنین منزلى فرود آید ، به کسى ماند که بر کناره آب برده رودى فرود آمده که هر لحظه بیم فرو ریختنش باشد . بار هلاکت خود را بر دوش گرفته از جایى به دیگر جاى مىبرد . زیرا هر بار رأیى دیگر مىدهد و مىخواهد چیزى را که سازوار نیست ، سازوار سازد و آنچه به نزدیک نمىآید به نزدیک آورد . خدا را ، شکایت به نزد کسى مبرید که اندوه شما نزداید و نیازتان بر نیاورد . و آنچه را که براى شما مبرم و محکم است با رأى فاسد خود نقص کرده بشکند . هر آینه ، آنچه بر عهده امام است ، این است که آنچه را که خداوند به او فرمان داده به جا آورد : چون ، رساندن مواعظ و سعى در نیکخواهى و احیاى سنت پیامبر و اقامه حدود خدا بر کسانى که سزاوار آن هستند و اداى حق هر کس از بیت المال . پس به تحصیل علم بشتابید ، پیش از آنکه کشتهاش خشک شود . و پیش از آنکه به خود پردازید و از بر گرفتن ثمره علم از صاحبان حقیقیش محروم مانید . خود مرتکب کارهاى ناپسند مشوید و دیگران را از ارتکاب آن باز دارید . زیرا شما مأمور شدهاید که نخست خود از منکر بپرهیزید و سپس ، دیگران را از ارتکاب آن نهى کنید .
متن عربی
و من خطبة له ع أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً ص وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ اَلْعَرَبِ يَقْرَأُ كِتَاباً وَ لاَ يَدَّعِي نُبُوَّةً وَ لاَ وَحْياً فَقَاتَلَ بِمَنْ أَطَاعَهُ مَنْ عَصَاهُ يَسُوقُهُمْ إِلَى مَنْجَاتِهِمْ وَ يُبَادِرُ بِهِمُ اَلسَّاعَةَ أَنْ تَنْزِلَ بِهِمْ يَحْسِرُ اَلْحَسِيرُ وَ يَقِفُ اَلْكَسِيرُ فَيُقِيمُ عَلَيْهِ حَتَّى يُلْحِقَهُ غَايَتَهُ إِلاَّ هَالِكاً لاَ خَيْرَ فِيهِ حَتَّى أَرَاهُمْ مَنْجَاتَهُمْ وَ بَوَّأَهُمْ مَحَلَّتَهُمْ فَاسْتَدَارَتْ رَحَاهُمْ وَ اِسْتَقَامَتْ قَنَاتُهُمْ وَ اَيْمُ اَللَّهِ لَقَدْ كُنْتُ مِنْ سَاقَتِهَا حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذَافِيرِهَا وَ اِسْتَوْسَقَتْ فِي قِيَادِهَا مَا ضَعُفْتُ وَ لاَ جَبُنْتُ وَ لاَ خُنْتُ وَ لاَ وَهَنْتُ وَ اَيْمُ اَللَّهِ لَأَبْقُرَنَّ اَلْبَاطِلَ حَتَّى أُخْرِجَ اَلْحَقَّ مِنْ خَاصِرَتِهِ قال السيد الشريف الرضي و قد تقدم مختار هذه الخطبة إلا أنني وجدتها في هذه الرواية على خلاف ما سبق من زيادة و نقصان فأوجبت الحال إثباتها ثانية
|