نتایج جستجو: 1 تا 10 از 184 نتیجه یافته شده در جستجوی گرگ

برتر از پرواز

ساقه به بالا می رود میوه فرو می افتد دگرگونی غمناک است - نور آلودگی است نوسان آلودگی است رفتن آلودگی - پرنده در خواب بال و پرش تنها مانده است - چشمانش پرتو میوه ها را می راند - سرودش بر زیر و بم شاخه ها پیشی گرفته است

شعر: برتر از پرواز، شاعر: سهراب سپهری

موج نوازشی ای گرداب

در کف تست رشته دگرگونی - از بیم زیبایی می گریزم و چه بیهوده : فضا را گرفتهای - یادت جهان را پر غم می کند و فراموشی کیمیاست - در غم گداختم ای بزرگ ای تابان - سر بر زن شب زیست را در هم ریز ستاره دیگر خاک

شعر: موج نوازشی ای گرداب، شاعر: سهراب سپهری

صدای پای آب

و بدانیم اگر نور نبود منطق زنده پرواز دگرگون می شد - و بدانیم که پیش از مرجان خلایی بود در اندیشه دریا ها - و نپرسیم کجاییم - بو کنیم اطلسی تازه بیمارستان را - و نپرسیم که فواره اقبال کجاست

شعر: صدای پای آب، شاعر: سهراب سپهری

boodhi

آن پهنه چه بود : با میشی گرگی همپا شده - بود - نقش صدا کم رنگ نقش ندا کم رنگ پرده مگر تا شده بود ؟ - من رفته او رفته ما بی ما شده بود - زیبایی تنها شده بود

شعر: boodhi، شاعر: سهراب سپهری

نیایش

ما جنگل انبوه دگرگونی - از آتش همرنگی صد اخگر برگیر برهم تاب بر هم پیچ - شلاقی کن و بزن بر تن ما - باشد که ز خاکستر ما در ما جنگل یکرنگی بدر آرد سر - چشمان بسپردیم خوابی لانه گرفت

شعر: نیایش، شاعر: سهراب سپهری

ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد ...

سلام ای شبی که چشمهای گرگ های بیابان را - به حفره های استخوانی ایمان و اعتماد بدل می کنی - و در کنار جویبارهای تو ارواح بید ها - ارواح مهربان تبرها را می بویند - من از جهان بی تفاوتی فکرها و حرفها و صدا ها می آیم

شعر: ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد ...، شاعر: فروغ فرخزاد

ظلمت

چشم گرگان بیابانست - می فرومانده به جام - سر به سجاده نهادن تا کی ؟ - او در اینجاست نهان - می درخشد در می

شعر: ظلمت، شاعر: فروغ فرخزاد

در غروبی ابدی

از دلهره گنگ دگرگونی - و در اینجا در من ‚ در سر من ؟ - آه ... - در سر من چیزی نیست بجز چرخش ذرات غلیظ سرخ - و نگاهم مثل یک حرف دروغ

شعر: در غروبی ابدی، شاعر: فروغ فرخزاد

دیدار در شب

لحظه به لحظه محو و دگرگون می کرد - و گیسوان نرم و درازش - که جنبش نهانی شب می ربودشان - و بر تمام پهنه شب می گشودشان - همچون گیاههای ته دریا

شعر: دیدار در شب، شاعر: فروغ فرخزاد

عصیان بندگی

چوپانست ره بر گرگ بگشوده - آنکه چوپانست خود سرمست از این بازی - می زده در گوشه ای آرام آسوده - می کشیدی خلق را در راه و می خواندی - آتش دوزخ نصیب کفرگویان باد

شعر: عصیان بندگی، شاعر: فروغ فرخزاد