خانه شعر کهن
> امیر خسرو دهلوی
> غزلیات
> لب لعلت به لطافت گرو از جان ببرد
لب لعلت به لطافت گرو از جان ببرد
|
لب لعلت به لطافت گرو از جان ببرد |
|
روی رنگین تو آب گل خندان ببرد |
گر نه لنگر شود اندوه چو کوه تو مرا |
|
باد برداشته تا خاک خراسان ببرد |
ما به نظارهی آن ماه چنان مستغرق |
|
که همه خلق به نظارهی ما می آید |
|