|
خانه شعر کهن
> پروین اعتصامی
> مثنویات
> شنیده‌اید که آسایش بزرگان چیست:
شنیده‌اید که آسایش بزرگان چیست:
|
| شنیده‌اید که آسایش بزرگان چیست: |
|
برای خاطر بیچارگان نیاسودن |
| بکاخ دهر که آلایش است بنیادش |
|
مقیم گشتن و دامان خود نیالودن |
| همی ز عادت و کردار زشت کم کردن |
|
هماره بر صفت و خوی نیک افزودن |
| ز بهر بیهده، از راستی بری نشدن |
|
برای خدمت تن، روح را نفرسودن |
| برون شدن ز خرابات زندگی هشیار |
|
ز خود نرفتن و پیمانه‌ای نپیمودن |
| رهی که گمرهیش در پی است نسپردن |
|
دریکه فتنه‌اش اندر پس است نگشودن |
|
ارسال پیام