خانه شعر کهن
> سیف فرغانی
> غزلیات
رفتی و دل ربودی یک شهر مبتلا را |
|
تا کی کنیم بی تو صبری که نیست ما را |
شماره شعر: 1 تعداد ابیات: 14 (29 مصراع)
چنان عشقش پریشان کرد ما را |
|
که دیگر جمع نتوان کرد ما را |
شماره شعر: 2 تعداد ابیات: 15 (31 مصراع)
اگر دل است به جان میخرد هوای تو را |
|
و گر تن است به دل میکشد جفای تو را |
شماره شعر: 3 تعداد ابیات: 11 (23 مصراع)
ای رفته رونق از گل روی تو باغ را |
|
نزهت نبوده بیرخ تو باغ و راغ را |
شماره شعر: 4 تعداد ابیات: 7 (15 مصراع)
تو را من دوست میدارم چو بلبل مر گلستان را |
|
مرا دشمن چرا داری چو کودک مر دبستان را |
شماره شعر: 5 تعداد ابیات: 15 (31 مصراع)
ای بدل کرده آشنایی را |
|
برگزیده ز ما جدایی را |
شماره شعر: 6 تعداد ابیات: 9 (19 مصراع)
ای سعادت ز پی زینت و زیبایی را |
|
بافته بر قد تو کسوت رعنایی را |
شماره شعر: 7 تعداد ابیات: 13 (27 مصراع)
ای خجل از روی خوبت آفتاب |
|
روز من بی تو شبی بیماهتاب |
شماره شعر: 8 تعداد ابیات: 13 (27 مصراع)
ای پستهی دهانت شیرین و انگبین لب |
|
من تلخ کام مانده در حسرت چنین لب |
شماره شعر: 9 تعداد ابیات: 13 (27 مصراع)
ای چو فرهاد دلم عاشق شیرین لبت |
|
مستی امشبم از بادهی دوشین لبت |
شماره شعر: 10 تعداد ابیات: 6 (13 مصراع)
جستجوی بیشتر برای غزلیات سیف فرغانی
جستجو در وب برای غزلیات سیف فرغانی
جستجو در وب سایتهای فارسی زبان برای غزلیات سیف فرغانی
جستجو در تصاویر برای غزلیات سیف فرغانی
جستجو در تصاویر وب سایتهای فارسی زبان برای غزلیات سیف فرغانی
جستجو در فیلم ها برای غزلیات سیف فرغانی
جستجو در لینکها برای غزلیات سیف فرغانی
جستجو در اخبار برای غزلیات سیف فرغانی
پیشنهادهای جستجوی جس جو برای غزلیات سیف فرغانی
|