| لذت زهر بلا پرس ز مستان عشق |
|
از دل می‌خوارگان لذت صهبا طلب |
| بخت جوان کسی کو به طلب پیر شد |
|
کم ز زنی نیستی درد زلیخا طلب |
| سالک ره را ببوس پای پر از آبله |
|
گنج گهر بایدت در ته آن پا طلب |
| درد اگر راحت است پیش مریضان عشق |
|
در مرض از نیشتر راحت اعضا طلب |
| سوخته را راحت است از پی هر آه سرد |
|
راحت گلخن فروز در دم سرما طلب |
| همچو سکندر مجوی آب خضر در سواد |
|
عارف دل زنده را آن ز سویدا طلب |
| رتبه‌ی عرفان شود شام فنا روشنت |
|
قیمت انوار شمع در شب یلدا طلب |
| شانه به درد آورد تارک شاهدوشان |
|
طاقت زخم اره از زکریا طلب |
| زمره‌ی عشاق را پایه‌ی والاست دار |
|
بر سر کرسی برآ پایه‌ی والا طلب |
| عاشق مرتاض کی طالب جنت شود |
|
ای که به راحت خوشی جنت اعلا طلب |
| سالک ره را کجا فرصت آسایش است |
|
گر تو از آن فارغی سایه‌ی طوبا طلب |
| مرد خدا کی کند میل به لذت خلد |
|
در دل کودک‌وشان حسرت حلوا طلب |
| دشمن اگر تیغ و تشت پیش نهد سر مکش |
|
دوست اگر بایدت حالت یحیا طلب |
| سگ ز پی جیفه رفت در به در و کو به کو |
|
گر به سگی قائلی جیفه‌ی دنیا طلب |
| خیز و چو سبزی مکن جا به سر خوان کس |
|
طعمه اگر بایدت سبزی صحرا طلب |
ارسال پیام
