|
خانه شعر کهن
> وحشی بافقی
> مثنویات
> در هجو کیدی
در هجو کیدی
|
| هله کیدی غلام ناقابل |
|
فکر خود کن که کار شد مشکل |
| تا نمیری نمیشوی آزاد |
|
این غل هجو تو مبارک باد |
| السلام ای سیاه ساز و نیاز |
|
به اجازت که هجو کردم ساز |
| خامه کردم به فکر هجو تو تیز |
|
ای سیاه گریز پا بگریز |
| هله کیدی غلام ناقابل |
|
فکر خود کن که کار شد مشکل |
| قلمم باز در سیاهی شد |
|
تو دگر چون سفید خواهی شد |
| هجوت ای دزد پربها کردم |
|
دیگرت بر چراغ پا کردم |
| خویش را زنده می‌گذاری تو |
|
رگ مردی مگر نداری تو |
| ای سکندر بسی بداندامی |
|
خرک لوله‌ی سیه کامی |
| فچه موش خسته‌ای، آقا |
|
گربه‌ی پا شکسته‌ای آقا |
| گه سگ چیست، جسم ناپاکت |
|
پشم آن موی روی ناپاکت |
| ریش بز بسته‌ای، برو آقا |
|
بد اگر گفته‌ام بگو آقا |
| چون گه گربه است پیکر تو |
|
ای گه گربه خاک بر سر تو |
| گوز کون پلید شیطانی |
|
جعل مبرز جهودانی |
| پخ سقل، بد عمل، جعل سیما |
|
زشت گو، یاوه گو، کریه لقا |
|
ارسال پیام